Gisteren heb ik naar de documentaire The Minimalist gekeken. Deze docu stond al een tijdje op mijn lijstje om te kijken.

Niet dat ik minimalistisch leef maar ik was er wel benieuwd naar. Ik verwachte lege huizen of mensen die alleen maar onderweg zijn te zien.

Dat was niet zo.

Als je een aantal keren bent verhuisd ruimt het zowiezo lekker op. Je komt dan steeds weer tot de ontdekking dat er weer spullen weg kunnen die je de afgelopen periode hebt verzameld.

Zeker voordat je gaat inpakken wil je zo min mogelijk spullen die je toch niet meer gebruikt weg hebben.

Na het kijken van deze documentaire had ik wel het besef dat deze minimalistische levensstijl mensen zou kunnen helpen een gelukkiger leven te leiden.

Volgens mij kan minimise best wel een heel mooi uitgangspunt zijn.

We denken vaak dat eenvoud simpel is, maar het tegenovergestelde is waar. Eenvoudig leven kost veel werk.

We worden hele dagen blootgesteld aan allerlei commerciële uitdagingen waar we ons tegen moeten verzetten.

Overal is commercie. Iedereen wil iets aan ons verkopen.

Dit heeft een explosieve groei doorgemaakt door social media.

Adverteerders verleggen hun uitgaven van TV en gedrukte media naar social media. Veel beter te meten wat er met iedere euro marketingbudget gebeurt.

Probleem voor ons is dat we de hele dag reclame indrukken krijgen en worden verleid om spullen te kopen.

En dat doen dus ook heel veel mensen. Hun hele salaris gaat er iedere maand doorheen. 

Of erger nog deze spullen worden steeds op afbetaling gekocht.

Maar maken ze ons ook gelukkiger?

Een mooi voorbeeld in de documentaire is Joshua.

Een jonge man die het heel snel tot een directiefunctie schopt in het bedrijf waar hij werkt.

De jongste directeur ooit in dit bedrijf. Hij leefde The America Dream.

Hij had alles, mooie auto, grote villa, een kledingkast vol designer kleding, meer WC’s in huis dan dat er mensen wonen, en toch ging het mis.

Zijn moeder stierf en in dezelfde maand liep zijn huwelijk op de klippen.

Dat was het moment dat hij zich afvroeg waar de focus in zijn leven lag:

Op het verzamelen van spullen.

Hij beleefde wel The American Dream maar het was niet zijn droom. Dit was niet wat hij wilde.

Minimalisme is niet leven zonder spullen. Je kijkt alleen wel verder dan je spullen alleen.

En zo is het eigenlijk ook met het service kantoor.

Je hebt zelf geen kantoor meer. Je hebt het niet echt nodig. In deze tijd kan je eenvoudig thuis of onderweg werken.

De voordelen van een echt kantoor kan je terug vinden in het service kantoor.

De vestiging van je bedrijf is geregeld in een van onze mooie gebouwen. Inmiddels 30 locaties.

Neem nu onze locatie in Goes. Een schitterend gebouw waar je in alle rust kunt gaan werken als het een keer nodig is.

Zelf kom ik er geregeld.

Fysieke post heb je ook niet meer nodig. Deze scannen we voor je naar een beveiligde omgeving. Heb je toch een keer een poststuk nodig dan vraag je dat eenvoudig op en laat het sturen naar daar waar je het nodig hebt.

Minimalistisch leven bespaart je ook een hoop geld. Het service kantoor kost maar een fractie van wat de kosten van een eigen kantoor zijn.

Maak een offerte aan via https://www.addbusinesspoint.nl/offerte en bekijken of jij ook minimalistisch kan ondernemen.

Florentijn van den Bos - ADD::Flex4you

PS Misschien wel de mooiste conclusie: Herinneringen zitten niet in spullen. Herinneringen zitten in ons

Linkjes:

Filmpje waarom deze documantaire is gemaakt: https://youtu.be/0Co1Iptd4p4

Empirische analyse van de redenen voor ontevredenheid bij klanten en de redenen waarom klanten ontevredenheid tonen: http://scindeks.ceon.rs/Article.aspx?artid=1452-48641401071M 

Trailer van de film: https://www.youtube.com/watch?v=jn-xbOCZOiQ&feature=youtu.be